مهندسی تجهیزات پزشکی

طبقه بندی تجهیزات پزشکی

در حرفه پزشکی، پزشکان با استفاده از قضاوت بالینی، بیمار را جهت تشخیص، درمان و پیشگیری از بیماری ارزیابی می‌کنند. این ارزیابی معمولاً با حس‌های پنجگانه معمولی و بدون نیاز به تجهیزات، در نخستین مراجعه بیمار و به صورت سرپایی توسط پزشک انجام و تشخیص و درمان لازم صورت می گیرد، اما در صورتی که به دلایل مختلف، این حواس قادر به کسب اطلاعات لازم از بیمار جهت تشخیص نباشد یا درمان بیمار با دارو کفایت نکند و نیاز به اعمال فیزیکی بر روی بدن او باشد، نیاز به یکسری دستگاه احساس می شود تا تشخیص و درمان لازم صورت پذیرد. در صورتی که ارگان مورد درمان، بهبودی لازم را کسب نکند، دستگاه های توانبخشی به صورت دائم یا موقت، جایگزین یا مکمل آن ارگان قرار می گیرند. لازم به ذکر است جهت پیشگیری از بیماری، و همچنین جهت فراهم کردن محیط و شرایط مناسب برای تشخیص و درمان، نیاز به دستگاه های بهداشتی و جانبی دیگر می باشد.

تجهیزات تشخیصی

این تجهیزات بر اساس کمیت مورد مطالعه دسته بندی می شود، چون کمیت های مشترک، ویژگی های مشترکی نیز دارند که تجهیزات دریافت آنها دارای ساختار نسبتا مشابهی هستند. از این رو با شناخت کامل تجهیزات مربوط به یک نوع کمیت، می توان به ساختار کللی تجهیزات دریافت کمیت مشابه پی برد.

توانمندی دستگاه های تشخیصی:

• تقویت حواس پنجگانه پزشک
• قابل درک کردن کمیت مورد مطالعه برای حواس پنجگانه
• ایجاد حس جدید جهت درک پزشک

تجهیزات درمانی

همانطور که گفته شد، پزشک پس از تشخیص بالینی و انجام بررسی های تکمیلی به وسیله تجهیزات پزشکی، به وسیله دارو اقدام به درمان می کند و در صورتی که این درمان پاسخگو نباشد، برای نجات جان بیمار و درمان کامل او، نیاز به اقدامات فیزیکی از قبیل احیاء قلبی ریوی، جراحی و پانسمان، مراقبت های ویژه، پیوند، بستری و درمان بلند مدت و … می باشد. از آنجایی که اولین اقدامات درمانی، پایدارسازی علائم حیاتی و سپس درمان بیماری می باشد، تجهیزات درمانی نیز در دو طبقه “کنترل علائم حیاتی” و “درمان بیماری” بررسی می شود.

توانمندی دستگاه های درمانی:

• رساندن حالتی از انرژی فیزیکی به بدن جهت تغییر کمیت مورد نظر
• توان جایگزینی با عملکرد ارگان مورد نظر

تجهیزات توانبخشی