آزمایشگاهی(invitro)
در مطالعات درون آزمایشگاهی(invitro)، اجزایی(نمونه خون، مایع، بافت و …) از جاندار(در اینجا منظور انسان است) از محیط بیولوژی خود (از بدن انسان) جداسازی شده و در شرایط آزمایشگاهی مورد بررسی قرار میگیرد. (کارهای تشخیصی بر روی نمونه خون یا …، در محیط آزمایشگاه انجام می شود) چرا که مطالعه جداگانه این اجزاء در آزمایشگاه، امکان دستیابی به جزئیات بیشتر را فراهم میکند و برخی از این کارها داخل بدن انسان غیر ممکن می باشد. در مقابل مطالعات درون آزمایشگاهی، مطالعات درون بدنی (In vivo) قرار دارد که تمام روش های تشخیصی بجز درون آزمایشگاهی(invitro) را شامل می شود.